Onze laatste dag en de terugreis

Aangezien we allemaal laat zijn gaan slapen en gisteren een lange dag is geweest wordt er iets van uitgeslapen, tot wel bijna 8 uur!

Er is geen brood meer, dus ga ik naar de Publix. Tessa is ook al op, maar wilt niet mee. Thijmen slaapt nog lekker. Dan maar alleen op pad. Het brood dat we meestal eten is er nog niet, dat had ik een paar dagen geleden ook al. Te vroeg. Er is wel al vers gebakken Cuban Bread. Ook goed, daar verdwijnen er twee van in de kar. Verder nog wat fruit, druiven en aardbeien en nog wat kleine dingetjes. Niet te veel, aangezien we vandaag naar huis terug gaan.

Terug in de villa is iedereen op en gaan we lekker ontbijten. Er liggen ook nog wat wafels in de vriezer, die verdwijnen in de toaster. Lekker met aardbeitjes, die gaan vooral de kindjes missen.

We gaan vandaag naar huis, maar vliegen pas om 20.45u. We mogen van Tom en Anita in de villa blijven, waarvoor nog heel veel dank!!!!

Dit is lekker relaxed, anders hadden we gisteren onze dag niet zo vol kunnen maken. Het wasmachine staat dus weer te draaien, en ik ga aan de strijk. Dat valt nog het meest tegen deze vakantie, al die was en strijk! Hahaha.

Frank zoekt ondertussen de spullen wat bij elkaar en de kinderen zijn lekker aan het spelen. Ik leg de spullen apart om vanavond aan te doen, lange broeken wie verzint het! Er wordt verder van alles bij elkaar geraapt! Wat een zooi verzamel je toch!

We eten nog wat fruit en duiken met kids nog even in de pool, nou ja even, tot de lunch.

We hebben vandaag niet meer veel foto's genomen...

Ik maak broodjes klaar en zet deze op een bord buiten op tafel. We genieten allemaal nog van de lunch in deze lekkere temperaturen!

Na de lunch verdwijnt Tessa weer in het zwembad en worden Thijmen en Nienke gedoucht en in bed gelegd. Ik duik ook nog even in de pool met Tessa, tot het wel tijd is en ik samen met Tessa ga douchen en omkleden.

Pa heeft eergisteren bij Sears een berg kleren gekocht, maar van 2 blousen blijken de verf beveiligers (hoe noem je dat) er nog op te zitten. Dus bel ik even met de klantenservice en we mogen zonder problemen de blousen komen brengen.  Dus moeten we nog even langs de Florida Mall op de weg naar het vliegveld.

We gaan verder met pakken en ik was ondertussen al wat lakens en handdoeken van de villa. Het hoeft niet, maar dat gaat toch in 1 moeite door.

Thijmen en Nienke zijn ook terug wakker en nu wordt het toch echt tijd om de koffers te vullen en te sluiten. Om drie uur verlaten we dan ook de villa, snif snif snif. Wat hebben we het hier goed gehad!

We stoppen nog even voor een foto aan de ingang en van de weg.

Oh, wat valt dat tegen!

We rijden via de snelweg naar de Florida Mall. Onderweg is het erg druk en gaat het langzaam op verschillende plaatsen. De vrijdagmiddag spits is aan het beginnen. Hierdoor hebben we zelf geen tijd meer om de mall in te gaan. Ik loop met pa de Sears in, 1 blouse wordt er geruild (verfding was opengegaan, hoe zou dat nu kunnen) en de andere ontdaan van zijn beveiliging. Er blijft nog een blouse aan pa zijn handen kleven....
Naar buiten en richting MCO nu! De TomTom staat nog op snelweg vermijden en zo komt het dat we helemaal achter de airport langs rijden. Niet echt snel, maar wel een leuke route. Dan naar Dollar om de auto in te leveren. Bonnetje controleren, die staan beide op $0,00 zoals het hoort.

Een karretje voor de koffers halen en dan naar de balie om in te checken. Door Nienke (onder 2jaar) kunnen we niet via internet inchecken. En oh, wat balen we als we de rij zien. We zijn bijna 4 uur van te voren, maar dat dachten vast meer mensen. Gelukkig worden we er al vrij vlug uitgeplukt, na een half uur, ja weer Nienke in haar buggy, en mogen we de rij, die niet opschiet, voorsteken. Waarom het merendeel niet online heeft ingecheckt? Tja, er staan ook mensen in die alleen hun bagage in moeten leveren, maar die mogen naar de rij naast onze, maar dan nog.

Maar goed, we zijn nu vlug aan de beurt. We zijn met 3 koffers heen gegaan (met in 1 koffer nog een lege) en komen met 4 terug. Wel bomvol alle 4, maar de zwaarste is 22 kg, dat hadden we in de villa al gezien met onze kofferweegschaal.

Dus geen punt verder en kunnen we eindelijk door richting controle. Eerst wordt nog even de Disney winkel aangedaan en worden Tessa, Thijmen en Nienke nog verblijdt met een Marie, Stitch en Minnie! Dan weer in de rij. Oh, wat schiet ook dit toch weer niet op! Als we door de controle gaan vindt Frank de iPad niet in de rugzak en gaat deze zo door de scan. Hij zit er wel in, maar Frank zag hem niet en de controle blijkbaar ook niet. Weer een supercontrole dus, net als in Atlanta (not).

Dan de trein naar de andere terminal.

We houden niet zo van vliegtuigeten, dus in de planning stond om bij de Outback te gaan eten. Zo gezegd, zo gedaan en we kunnen gelijk gaan zitten.

We eten een lekker maaltje, jammer alleen van het plastic bestek.

We eten lekker rustig en op het gemakje, alle tijd! Bij de rekening worden de laatste dollars opgemaakt, met een deel achtergehouden voor de tip, en de rest wordt met de credit card betaald. De tip wordt op tafel gelegd en we lopen op het gemakje naar de Starbucks ernaast. Hier bestellen we allemaal een andere koffie als toetje. Pa wilt een dark roast, deze is op en moet worden gebrouwen, of we 5 minuutjes hebben. Ja hoor, geen punt. Ondertussen ga ik met de kinderen naar de wc en krijgt Nienke een nieuwe luier. De koffie is klaar en de tent wordt gesloten... Heeft die jongen een hele pot gezet voor 1 koffie...dat zul je in Nederland niet zien. Hij had ook wel mogen zeggen dat de Starbucks om 20.00u dichtging...

Maar goed, de heren maken nog een sanitaire stop en we lopen op het gemakje naar onze gate, helemaal achterin weer. Het boarden is al begonnen, dat riepen ze ook al om. Ach ja, we mogen met kinderen meestal als eerste naar binnen, maar dan zit je ook maar op je stoel te wachten. We staan op ons gemakje onze koffie op te drinken. De mensen achter ons, ook Nederlanders, krijgen het op hun heupen. Waarom mogen ze van achteren naar voor boarden, dan kantelt het vliegtuig om, waarom mogen wij niet eerst, etc etc. Maar even mijn oren sluiten, mopperen is aan mij niet besteedt hoor. We moeten allemaal vliegen en wat maakt het nu uit of je als eerste of als laatste in het vliegtuig gaat? Maar goed, dat vinden wij!

Als we als een van de laatste in het vliegtuig gaan blijkt het aardig vol te zitten. Ik zit in de rij in het midden, rij 10 met Nienke. Tessa zit in rij 11, aan de rij van drie aan het rij in het midden en Frank, Thijmen en opa in rij 12 erachter. Eh, niet echt handig dus. Opa gaat op Tessa haar plaats zitten, dan kan Tessa bij Frank en Thijmen zitten.
Naast me zit een Amerikaanse, zij gaat naar haar moeder in Bulgarije (dacht ik). De stoel naast me aan het gangpad is leeg. Ik vraag het na bij de stewardess, maar zij denkt dat deze wel bezet zal zijn, het vliegtuig zou vol zijn. Er komt ommenduur een man binnen, ziet mij zitten met Nienke op schoot, draait zich om en begint toch een tirade tegen de stewardess, dat kan echt niet en zet mij maar in de business class. Maar dat gaat niet door en zet zich naast mij zonder boe of bah, maar met een hoop gezucht. Gezellie...... Ergens snap ik het wel hoor, deze mensen hebben allemaal extra betaald voor extra beenruimte en dan zit je met een baby opgescheept....

En dan gaat 20.45u voorbij, onze vertrektijd. Er komen nog mensen binnenvallen, waarschijnlijk die een overstap hebben gehad. Dan gaan ze mensen tellen???? Er komt geen info, ja iets over brandstof wordt er door de piloot gemompeld in gebrekkig engels. De man naast verdwijnt naar achteren, zijn boek en water laat hij op de stoel liggen. Dan wordt er weer geteld, de derde keer al, en moet mijn vader ineens zijn paspoort laten zien. Die zit nog in mijn tas, dan is het ook duidelijk dat we samen reizen. Er wordt iets gemompeld dat iedereen op zijn originele plaats moet gaan zitten, maar als ik zeg dat ik een meisje van 7 toch niet alleen kan zetten tussen 2 vreemden draaien de dames opeens helemaal om en worden ze heel vriendelijk. De man naast me wordt nog wel opgesnord en weer komen er mensen binnen. Ze hebben een lading handbagage bij (niet normaal meer) en die moet in het ruim. Oei, weer gemopper, maar er is geen plaats meer over schijnbaar.

De info die wordt gegeven klopt niet en is bijna niet te verstaan, iets typisch frans? Ach ja, een dik uur te laat stijgen we dan toch op. Naast mij is trouwens een Nederlander gezet, zijn voeten staken te veel in het gangpad en zaten in de weg.....

Eenmaal in de lucht ligt Nienke al te slapen en krijgt een bedje aan de wand, waar ze heerlijk verder slaapt. Wij krijgen snel ons eten, zonder keuze enkel pasta. Als we het folietje eraf doen, zijn wij erg blij dat we al hebben gegeten het oogt niet en ruikt niet. Het toetje en fruit wordt opgegeten, ook bij Tessa en Thijmen, de rest mogen ze houden.

Ook Tessa en Thijmen vallen vlug in slaap. Ik probeer een film te zien, maar mijn schermpje valt telkens uit. Grr, met wat ferme tikken ertegen doet ie het weer, maar moet ik weer opnieuw beginnen aan mijn film.

Nienke wordt nog wakker met een vieze luier, deze wordt verschoond en ik ruil gelijk met Frank van plaats. Nienke valt vrij vlot weer in slaap, Frank geeft het scherm wat hardere klappen, waardoor deze het uiteindelijk wel doet. Ik kijk ondertussen nog wat films en probeer wat te slapen. Dit lukt met mate, aangezien Thijmen wakker is geworden en aan het klieren is. Grrrrr. Verder is de vlucht vrij rustig, we eten nog een ontbijtje en voor we het weten landen we in Parijs.

Typhoon Lagoon en Disney Quest

Vandaag onze laatste volle dag in Orlando. Snif.

We staan allemaal maar traag op, gisteren is het toch wel een lange dag geweest voor een aantal onder ons! Geeft niets, we willen naar Typhoon Lagoon en dit gaat toch pas om  10 uur open. Geen haast dus. We ontbijten op ons gemakje en pakken de spulletjes bij elkaar. Ondertussen draai ik nog wat wasjes, het kan maar gebeurd zijn. We verlaten de villa en de lucht ziet erg dreigend. Oei, als dat maar goed gaat. We zien wel, anders vinden we vast wel iets anders om te doen!
Bij de parking is het nog rustig, het ziet nog steeds donker en we voelen een paar spetters. We huren een kluis en lopen richting kindergedeelte om een overdekt plekje te zoeken. Niet voor de zon vandaag, maar zodat onze spullen droog blijven. Dit blijkt ongegrond, want al snel breekt de zon door om een hele dag te schijnen.

De kinderen vermaken zich prima in het kindergedeelte. Tessa is teleurgesteld, want ze mag niet van de glijbaan. Ze is nl. te groot, haha. Later mag ze het wel als er een andere badmeester bij staat.

Ook Nienke kan zich prima vermaken in het zwembad:

Na in het kinderbadje te hebben gespeeld, gaan we in de Lazy River. Wij vinden hem echter veel te Lazy gaan, dus stappen we er al eerder uit. We bezoeken het grote bad met de grote golven. Niet normaal meer! We genieten hier erg van, zelfs Thijmen die helemaal geen held is in het water. Dan gaat de rest een rondje glijbanen doen, Nienke en ik gaan een rondje lopen. We nemen een kijkje in de duikboot, en zien veel mooie vissen zwemmen. Als we weer buiten staan kijken we nog even naar de mensen die hier aan het snorkelen zijn en komen we opa tegen. Die wilt ook bij de visjes kijken, dus weer de duikboot in. Eenmaal weer buiten kijken we op de brug nog wat naar de snorkelaars. Dat gaan hier wel georganiseerd. Met snorkel water in, en dan drijven naar de overkant. Een man hangt aan de kant te rusten, dat is niet de bedoeling. Als duidelijk wordt dat hij zich niet lekker voelt mag hij er uit.

Wij lopen verder richting de bedjes. Hier is niemand, dus ga ik al wat te lunchen halen. Als ik met Nienke aan het eten ben, komt ook de rest aanzetten. Zij gaan ook iets te eten halen.

Na de lunch ga ik met Nienke naar het kinderbad en de rest gaat wederom glijbanen doen. Nienke en ik stappen nog even in de Lazy River, Nienke vind dit leuk om bij mij op de band te dobberen. Halverwege stappen we uit om de rest te gaan zoeken. We staan bij Storm Slides als daar Frank en Thijmen vanaf komen, goed gegokt. Opa en Tessa zien we niet veel later van de Gangplank Falls afkomen. Hier zien we Tessa moeite hebben om aan de kant te komen, maar voor de badmeester kan ingrijpen is ze er toch.

We gaan terug naar onze plaats, de kinderen willen nog in Ketchakiddee Kreek spelen, het kinderbad dus. Hier vermaken ze zich nog prima, al wordt het wel heet in de zon.

Heerlijk... we genieten volop!

Iets na tweeën pakken we de spullen bij elkaar om richting de uitgang te gaan, maar eerst brengen we nog een bezoek aan de Typhoon Lygoon Surf Pool. We want to catch a wave!
Haha, die golf pakt ons, maar goed....

Zoek opa!!



Na toch nog een poosje in het grote bad te zijn verzopen, we krijgen er geen genoeg van, gaan we ons toch omkleden. De zon staat hoog aan de hemel fel te schijnen, het is erg verradelijk. Frank en opa hebben zich niet goed ingesmeerd en dat blijkt later uit 2 kreeften!

We verlaten het park. We hebben een leuke dag gehad! We gaan niet ver, we steken de weg over, want we willen naar Disney Quest in Down Town Disney. Het zit bij de kaartjes inbegrepen en willen er een kijkje nemen. Het is rond half vier als we binnenstappen. We mogen alleen de kinderwagen niet mee naar binnen nemen en Nienke ligt te slapen. Dus blijft Frank achter, die gaat een stukje wandelen.

DisneyQuest is een grote hal met 5 verdiepingen vol met computerspelletjes. Van de bekende naar wat grotere interactieve spellen. Voor de spellen hoef je niet apart te betalen, dit is eenmalig iets van $49. Maar bij ons zit het in de prijs van de waterparken.

Tessa en ik beginnen bij een levend pinball spel. Grappig, en Tessa zit bij de top 3! Verder doen we verschillende racespellen.

Een verdieping hoger komen we Frank en Nienke weer tegen en gaan we met z'n allen weer verder. Ook voor Nienke is er iets te doen.

We doen wat ouderwetse spelletjes en wat nieuwe spellen. We gaan er vrij vlug doorheen. Ook moeten we nog met een vlot door de jungle, dat valt nog tegen.

Thijmen zit er ook bij.....

Hierna vinden we het wel welletjes, dit is niet helemaal ons ding. Als de kinderen pubers waren geweest, dan denk ik dat ze hier niet uit te krijgen waren!

We hebben toch een uurtje of twee binnen gezeten. Terug naar de parking en de TomTom wordt op de nieuwe Texas Roadhouse ingesteld. We hebben hier goede berichten over gehoord, en willen deze ook wel eens uitproberen.

Het is erg druk al we aankomen. We willen niet al te lang wachten, dus ga ik vragen hoe lang de wachttijd is. Die blijkt 5 tot 10 minuten te zijn, niet slecht. Ik krijg een buzzer mee en ga naar buiten om het door te geven. De auto wordt geparkeerd en de buzzer gaat al! Dat valt reuze mee.

We krijgen een boot toegewezen in een hoek. Dat vinden we niet erg, hier is het wat rustiger. Wat is dit ook weer een rumoerig restaurant. Muziek hard en iedereen die over de muziek heen probeert te roepen. Maar goed, wij zitten goed. We hebben een lieve en aardige serveerster. Frank gaat aan het bier en pa en ik aan de cocktail. Dat is schrikken als die komen! Gelukkig blijkt het vooral ijs te zijn....

Ik heb nog een coupon voor een gratis voorgerecht, maar deze laten we schieten. Vandaag geen voorgerecht, dat zijn meestal al behoorlijke vullers. We staan er emmertjes met pinda's op tafel, waar je de doppen van op de grond mag gooien. Nou, dat hoef je geen twee keer te zeggen tegen kinders..

We gaan voor de steak met ribs met baked potato en Frank neemt friet, de kinderen voor de ckicken tenders met friet. Het is erg lekker, alleen voor ons weer te veel. Tussendoor wordt er nog gedanst door de serveersters en komt er nog een Balloon Artist langs. Voor Tessa en Nienke een vlinder en Thijmen wilt we een zwaard. We geven een fooi en mogen een beroep op haar doen als er eentje stuk gaat of als de volwassenen toch een ballon willen....
Als toetje nemen we koffie, meer gaat er niet in vandaag. We vragen gelijk de rekening en of ze de balonnenmevrouw onze kant op kan sturen. Thijmen zijn zwaard is al ingekort....

We verlaten onze boot maar al, we hebben het idee dat er mensen staan te wachten. Dat blijkt ook wel, als we opstaan staat er gelijk iemand de tafel te poetsen. Thijmen krijgt een nieuwe ballon en we gaan tevreden naar buiten. Een geslaagde laatste avond!

We rijden binnendoor naar huis toe. Hier gaan de kinderen nog even spelen en dan douchen en naar bed.

Weer gaat het wasmachine aan, toch handig. Wij kijken nog wat tv en gaan dan ook slapen.

Onze laatste dag was een lange dag, maar wel een mooie afsluiter!

Epcot met z'n drietjes en shoppen!

Vandaag staat Epcot op het programma. Mijn vader zou niet mee gaan, die wilde gaan shoppen en aangezien het woensdag is en we vrijdag al naar huis gaan is daar niet veel tijd meer voor.

Alleen is Frank niet lekker, heel veel hoofdpijn en supervermoeid. Oei, wat nu. Wij besluiten alvast te gaan ontbijten en Frank even in bed te laten. Het lijkt echter niet te beteren. Tessa en Thijmen willen wel naar Epcot en ik eigenlijk ook wel.

Dus besluit ik met Tessa en Thijmen op pad te gaan. Frank kan me bereiken mocht er iets zijn, of als hij nog wilt komen of mee naar de Mall gaat met opa. Nienke laat ik wel bij hem achter, kan zij wel op haar gemakje wat rondkeutelen.

We vertrekken niet te vroeg, we willen World Showcase afmaken en dit gedeelte van het park opent pas om 11 uur.

Eerst de dag van de heren in de villa. Nou die hangen wat in en rond de villa... Hahaha, verslag klaar. Nee hoor, ze komen allebei maar moeizaam op gang, ook opa is niet zo heel fit. Ze lunchen nog met z'n drietjes, waarna opa naar de Florida Mall vertrekt. Frank stopt Nienke in haar bed voor haar middagdutje. Zij heeft een hele ochtend lekker zitten spelen. Heerlijk toch, in plaats van het merendeel in de buggy te moeten zitten.

Nou, zoals gezegd vertrekken wij naar Epcot waar we iets voor tien uur aankomen. We lopen weer naar de ingang en zijn binnen een minuut door de controle. Helaas is de rij voor de entreepoortjes een stuk langer. Lange rijen en weinig poortjes open. Gelukkig wordt er na een minuut of tien schot in, er worden meer poortjes geopend en wij schieten in 1 van de nieuwe met 1 iemand voor ons i.p.v. 25 mensen voor ons.

Maar goed, we zijn binnen. Vandaag lopen we naar rechts, het rondje tegen de klok. En links hebben we vorige week al gezien. We lopen gelijk de winkel in, het begint te regenen en ik loop met twee papieren Duffy's waar we de stempels en vlaggen van de landen op verzamelen. Deze passen niet in de rugzak, dus vraag ik om een plastic zakje. Geen probleem, ik krijg er gelijk eentje mee.

Als eerste lopen we Innovations East binnen. Dit valt wat tegen, althans voor de kids. Dit is duidelijk voor de grotere en West voor de kleintjes. Aangezien Thijmen niet in de simulator mag, gaan wij er ook niet in. Ik kan hem hier niet alleen laten wachten, een nadeel van met z'n drietjes op stap zijn.

Er is ook een nieuw huis hierbinnen geopend. Een "groen" huis. Door de CM wordt me uitgelegd dat de rondleiding 25 minuten duurt en je tussendoor niet eruit kan. Het ziet er interessant uit, maar voor die 25 minuten en er tussendoor niet uit kunnen klinkt me niet zo slim in de oren met Thijmen erbij. Dus ook deze slaan we over en we lopen naar buiten.

Trouwens, Universe of Ellen slaan we ook over, te lang met 45 minuten en Mission: Space mag Thijmen niet dus ook deze wordt overgeslagen. Helaas is Test Track dicht, snik. Dus die wordt om andere reden weer overgeslagen, nou zo gaat ons rondje Epcot wel erg hard ;-)

We lopen dan maar verder en komen langs de Pixie Hollow Fairy Garden.  Hier staan alle feeën van Tinkerbell uitgebeeld. We kunnen een papier halen en bij de feeën hier over kleuren (reliëf), aan het eind moeten we het krijt weer inleveren en dan krijgen we iets. Dus met papieren en krijt beginnen we aan ons rondje. Helaas begint het wat te regenen, dus wordt het tempo iets verhoogd. Niet voor ons, lekkere regen hebben ze hier, maar meer voor het papier!

De bijbehorende speeltuin mogen we niet in, die is nat. We leveren ons papier in en Tessa en Thijmen krijgen elk bloemzaadjes en stickers van Tinkerbell. Ze zijn er erg blij mee.

We lopen verder naar World Showcase, die nu wel is geopend aangezien het 11 uur is. Het begint wat door te regenen, de regen is warm en vooral Tessa vind het vreemd, maar wel erg leuk, om in de regen te lopen en het niet erg te vinden. We schuilen even op het terras bij Mexico. Het resaurant is nog niet open, dus we zitten er alleen en kijken mooi uit over het water naar de andere landen. Ik heb koffie gehaald en met broodjes en drinken uit de rugzak genieten we van het uitzicht.



Kleine pauze...



Uitzicht over Italië

Na de kleine stop lopen we de tempel van Mexico in. We lopen recht op de Kidcot, dus eerst om een stempel op de Duffy beer.

We lopen verder de tempel in, op een avondmarkt. We lopen een rondje op dit gezellige pleintje, dan op naar de attractie. Stelt op zich niet veel voor, maar Thijmen vindt hem zo leuk dat ie nog een keer wilt. Aangezien er toch niemand staat te wachten, mogen we blijven zitten. Helaas is de boot dan niet meer alleen voor ons, maar komen er nog een paar mensen bij zitten die net komen aanlopen. We werden wel wat raar aangekeken toen we nog een keertje wilden... De tweede ronde gebruiken Tessa en ik om Hidden Mickey's te zoeken, we vinden er ook eentje. Jammer genoeg heb ik de camera al opgeborgen.

Thijmen wilt nog wel een derde keer, maar wij vinden twee keer wel genoeg! Dus stappen we uit en lopen we naar Noorwegen. Ook hier doen we de attractie, die een stuk leuker is dan in Mexico, maar ook de laatste attractie van vandaag en deze vakantie. Tevens herken ik veel dingen en plaatsen waar we al eens geweest ben en net als bij Canada krijg ik toch ook wel weer zin om hier nog eens terug naar toe te gaan *zucht* er zijn zo veel mooie plekjes op deze aarde!

We bekijken de film nog die erbij hoort en lopen door de winkels en langs de Kidcot weer naar buiten. De jongen bij het KidCot was toch een stuk onvriendelijker dan we gewend zijn, hij heeft er duidelijk niet zo een zin in vandaag!

Van Noorwegen lopen we naar China, waar we binnen de tentoonstelling bekijken en de winkels. Tessa en Thijmen vinden de winkeltjes erg leuk, er worden allemaal dingen uit de landen verkocht en dat is toch weer net iets anders dan anders. Ook hier weer langs de KidCot voor een stempel en hun namen in het Chinees geschreven. Bij het buitengaan lopen we toevallig langs Mulan, dus ook hier even aansluiten voor de foto.

We lopen nog door de tuin, waar we hele kleine kikkertjes over het pad zien springen.

Links het piepkleine kikkertje, rechts Thijmen maatje 26

We verlaten China en lopen naar Duitsland. Net voor Duitsland staat Sneeuwwitje, en die kun je toch niet overslaan? Dus aanschuiven in de rij. We gebruiken de rij om nog wat te eten, makkelijk scheelt straks weer tijd. Ik eet niet mee, maar wil straks in Japan lunchen. We merken wel dat Sneeuwwitje voor niet iedereen veel tijd maakt. Wel voor de kinderen, maar de volwassenen is overduidelijk foto en ondertussen een klein praatje en wegwezen. Voor ons wel ideaal, zijn we eerder aan de beurt. Sneeuwwitje heeft alle tijd voor ons en Tessa moet haar jurk ook nog even laten zwieren.

Leuk om die twee te zien genieten!

We lopen door Duitsland en het KidCot en zien dat er al een rij staat voor Belle en het Beest, die er nog niet zijn. Ik geef Tessa de keus, of aansluiten in de rij en weer een poos moeten wachten of gewoon doorlopen. Aangezien er al een flinke rij staat en Belle en het Beest er nog niet eens zijn, vindt ook Tessa dat we maar door moeten lopen. Komt ook bij dat de rij weer in de volle zon staat, niet echt aantrekkelijk.

Buiten Duitsland ligt nog een spoorbaan, voor de kids erg leuk natuurlijk!

Italië is de volgende stop, weer door de winkels en de Kidcot. Ik kan er niets aan doen, veel meer is er niet. Wel bekijken we de gebouwen en leg ik het een en ander uit. Gelukkig vinden de kinderen het allemaal wel heel erg mooi.



Volgende stop: Amerika. Hier bezoeken we de show niet, niet echt iets voor mij en al zeker niet voor T&T. Natuurlijk zoeken we wel het Kidcot en moeten voor de vlag zelfs even naar binnen in de winkel. Verder genieten we van het Flower and Garden Festival wat zich hier als Toy Story uit in de tuin.

Hup naar Japan. Hier halen we (nou ja, ik) Sushi en Tessa en Thijmen enkel wat drinken en nog een boterham eten. Tessa is in Duitsland nog een Bratwurst aangeboden, maar die wilde ze niet.
Binnen vergapen we ons aan de spulletjes en kleding uit Japan en kijken nog even bij de oesters. De dame achter de balie spreekt lachwekkend Engels, ala Ushi, en probeert ons vriendelijk maar overduidelijk een oester aan te smeren. We twijfelen nog even, maar lopen toch maar door. Zo gaat het ook in Marrokko en Frankrijk, met een kleine stop in een speeltuin. In Frankrijk gaan we nog uitgebreid op de foto met de Photopass.

We zien Doornroosje nog lopen, maar die hebben we gisteren ook al gezien. We lopen over de brug en gaan weer op de foto.

We zijn weer bij Engeland, daar zijn we vorige keer geëindigd. Het cirkeltje is dus rond.

We lopen dus terug naar de uitgang, valt nog tegen vanaf hier hoor. Epcot is erg groot! We lopen een behoorlijke mensenmassa tegemoet. Je kunt goed merken dat er nu heel veel mensen pas aan dit gedeelte van het park beginnen, en een deel hiervan vindt het nodig overal de plaatselijke alcohol binnen te gieten? Ach ja, ieder zijn meug??

Zoals gezegd lopen we richting uitgang, Thijmen wilt wel graag nog in de vlindertuin een keertje dus lopen we daar nog eens door.

We vragen nog even of Knabbel en Babbel er zijn, helaas net pauze ze zullen straks wel terugkomen. Daar wachten we niet meer op, we gaan naar de auto. Ondertussen is het bijna drie uur en zo zijn we nog een beetje op tijd bij papa en Nienke.

Nog een plasstop en dan naar de auto. Maarre, in welke rij stond hij nou? Oei, vlug even terugkijken op de camera en dan vinden we hem. Hij staat vrij vooraan in de rij, maar er staat een slagschip voor en dus is die van ons in het niet.

Terug naar huis! Papa en Nienke zijn blij ons weer te zien en weer helemaal fit en fruitig. We besluiten daarom ook maar richting de Florida Mall te rijden, na een kleine opfris beurt. Het is druk onderweg, natuurlijk rond spitstijd. Bij de Mall sms-en we naar pa. Die blijkt net te zijn weggereden, maar keert weer ons en we ontmoeten elkaar op de foodcourt. We hebben al een rondje gemaakt en nemen allemaal iets bij de Japanner en pa bij 5th Aveneau Bistro. Het smaakt ons en na het eten lopen we door een gedeelte van de Mall. Bij Saks Fifth Aveneau vergapen we ons aan de mooie spullen, waaronder Jimmy Choo's. Er hangt helaas geen prijskaartje aan, maar schrale troost, de hakken zijn me toch te hoog...

We lopen nog door o.a. de M&M, de Apple store, Victoria Secrets en de Disney winkel. We kopen voor Tessa nog een paar broeken bij Abercrombie Kids en voor mezelf slaag ik met een tas vol bij Aeropostale.

We zijn allen nogal moe van een dag Epcot dus veel meer wordt er niet meer gewinkeld.

Tegen achten lopen we weer terug naar de auto, maar niet zonder nog even de Starbucks te hebben aangedaan. Onderweg raken we pa kwijt, het is hier ook veel te druk. Eenmaal op de I4 zien we het vuurwerk van Seaworld, hebben we toch nog vuurwerk gezien deze vakantie!!

Thuis vlug kindjes naar bed, en ook wij volgen niet veel later. Helaas geen update van het blog, geen puf meer voor!!